پیام نویسنده

سلام ، امیدوارم از مطالب این وبلاگ خوششتون بیاد

راستی نظر یادتون نره!

میکروب های خوش خواب

میکروب‌های خوش‌خواب

دانش  - دانشمندان با کشف الگوی خاص بیدار شدن میکروب‌های بیماری‌زا،‌ امیدوارند درمان‌های تازه و متفاوتی برای بیماری‌ها پیدا کنند.

دوره کمون یا نهفتگی،‌ قابلیتی بسیار مفید است. بسیاری از گیاهان و جانوران برای زنده ماندن در زمستان از همین قابلیت استفاده می‌کنند. میکروب‌های هاگ‌دار هم می‌توانند با این روش میلیون‌ها سال زنده بمانند. اما میکروب‌های بدون هاگ که بیشتر گونه‌های میکروبی را تشکیل می‌دهند، چگونه در شرایط نامساعد به بقای خود ادامه می‌دهند؟

دانشمندان، حداقل از دهه 1300 / 1920 احتمال می‌دادند که این نوع میکروب‌ها نیز دارای دوره‌ نهفتگی باشند، اما چگونگی آن هنوز واضح نیست. در گونه‌های بدون هاگ،‌ نشان دادن و تشخیص مستقیم،‌ اثبات بدون ابهام و حتی مطالعه و بررسی در دوران نهفتگی بسیار دشوار است. اما چرا ردیابی این گونه‌ها تا این حد مشکل است؟

پاسخ ساده است:‌ احتمالا این گونه میکروارگانیسم‌ها برای احیای خود مکانیسمی متفاوت از دیگر گونه‌های شناخته‌شده دارند. این میکروب‌ها به جای این که مانند گیاهان،‌ جانوران و گونه‌های هاگ‌دار،‌ بر اساس نشانه‌ها و تغییرات شرایط محیطی بیدار شوند،‌ به طور تصادفی و اتفاقی از دوره نهفتگی خود خارج می‌شوند.

می‌توان موقعیتی را تصور کرد که در آن، جمعیتی از میکروب‌ها در کنار هم قرار گرفته‌اند،‌ در حالی که برخی از آن‌ها فعالند و بقیه در حالت نهفتگی به سر می‌برند. در مواجهه با یک تغییر محیطی نامناسب، ‌اغلب این سلول‌ها وارد حالت نهفتگی می‌شوند تا بتوانند از شرایط نامساعد پیش‌آمده جان سالم به در برند. سپس سلول‌ها انفرادی از نهفتگی خارج می‌شوند. این خروج از دوره نهفتگی بر اثر رویدادهایی نادر و لزوما تصادفی مانند تغییر در آشکارسازی دستورات یک ژن غالب اتفاق می‌افتد.

بیایید سلول‌هایی را که بیدار می‌شوند، پیشاهنگ بنامیم. اگر شرایط نامساعد ادامه یابد، میکروب پیشاهنگ می‌میرد؛ اما اگر میکروب پیشاهنگ در شرایطی قرار گیرد که قابلیت رشد داشته باشد،‌ جمعیت تازه‌ای ایجاد می‌کند. در برخی گونه‌ها،‌ با قرار گرفتن در شرایط مساعد رشد،‌ میکروب‌های پیشاهنگ با سیگنال‌هایی،‌ سایر میکروب‌های در خواب را بیدار می‌کنند.

کرم شب تاب چگونه می تابد؟

در حقیقت کرم شب تاب، کرم نیست، بلکه یک سوسک ماده است. فایر فلای( نوعی حشره شب تاب است) هم پرواز نمی کند، او یک سوسک است که می تابد و سوسو می زند. کرم شب تاب ماده بال ندارد و برای بارور کردن تخم هایی که گذاشته ، باید کرم شب تاب نر را به سوی خود جلب کند.بدین ترتیب در تاریکی از انتهای بدن خود نور بیرون می دهد، حشره نر، نور را می بیند و به طرفش می رود. حتی تخم های کرم شب تاب نیز کمی می تابند. درباره نور این حشرات نکات جالب توجهی وجود دارد. بر خلاف نور گرمی که از لامپ های الکتریکی می تابد، نور این حشرات سرد است. اما این نور با نور های سرد مصنوعی نظیر رنگ های شب نما که برای عقربه های ساعت و شماره های آن مورد استفاده قرار می گیرد، تفاوت دارد.دانشمندان نمی توانند در مورد نور کرل شب تاب و یا این که چگونه فایر فلای ها بعضی اوقات در تمام مدت سوسو می زنند،توضیحات کاملی دهند. معمولأ اگر نوری خاموش و روشن شود، بهتر می توان از فاصله دور آن را دید تا نوری که تمام مدت روشن باشد. کرم های شت تاب می تابند، فایر فلای ها نیز برای این که راحت تر بتوانند با ماده ها رابطه برقرار کنند، سوسو می زنند.

رنگ های نور سفید

رنگ های مختلفی را که ما می بینیم،به دلیل وجود طول موج های متفاوت در پرتو نور است. نور خورشید بیرنگ به نظر می رسد و اصطلاحأ نور سفید نیز نامیده می شود.اما نور سفید مخلوطی از انواع رنگ هاست. وقتی نور خورشید با قطره های باران معلق در هوا برخورد می کند، شکست پیدا می کند و در نتیجه ما می توانیم رنگ های مختلف تشکیل دهنده نور سفید را که به صورت رنگین کمان در آسمان نمایان می شود،مشاهده می کنیم. از آن جایی که قطره های باران هر کدام از طول موج های تشکیل دهنده نور را به طور متفاوت می شکنند،در نتیجه، رنگ های مختلف موجود در نور سفید تجزیه می شوند. این رنگ ها به ترتیب از قرمز(بلند ترین طول موج) در یک سر طیف نور شروع می شود و به رنگ بنفش(کوتاه ترین موج) در انتهای دیگر آن منتهی می شود.رنگ های تشکیل دهنده نور سفید، اصلاحأ طیف نور نامیده می شود و هر کدام از رنگ ها بر اثر شکست نور و تجزیه آن پدید می آیند.همه رنگ های موجود در رنگین کمان را می توان از طریق ترکیب سه رنگ اصلی ، قرمز،آبی و زرد به دست آورد.

انواع خط

اطلاعات ما درباره تمدن های کهن، بر اساس تصاویر باقیمانده از مصریان و سومری ها (ساکنان بخش های عراق جدید) به دست آمده است. در حدود 5250 سال پیش، سومری ها اولین شیوه نوشتن را اختراع کردند.آنها از تصویر برای نشان دادن و بیان کلمات استفاده می کردند که بعد ها این تصاویر جای خود را به علائمی روی لوح های گلی دادند که به این نوع خط،خط میخی گفته می شد. مدتی بعد،مصریان خط هیروگلیف را اختراع کردند که این خط هم نوعی خط تصویری بود.در قرن نوزدهم میلادی،هنری راولینسون خط میخی نوشته شده روی لوح های گلی قرن ششم قبل از میلاد را برای اولین بار ترجمه کرد.