آلبرت انیشتین دانشمند نامدار در نظریه ای که امروزه به نظریه نسبیت انیشتین معروف است،بیان داشت که زمان به خودی خود وجود ندارد و بخشی از چیزی به نام فضا_زمان است و تمام جهان هستی را در بر می گیرد. وقتی ما از محلی به محل دیگر حرکت می کنیم، هرگز نمی توانیم در فضا حرکت کنیم و در عین حال حرکت زمان نیز جداگانه انجام گیرد .در واقع ما در فضا و زمان حرکت می کنیم.دانشمندان از این موضوع در شگفت اند که اگر فضا و زمان به هم مربوط باشند،آیا ما قادر خواهیم بود در بعد زمان که بخشی از فضا و زمان را تشکیل می دهد، به گذشته یا آینده سفر کنیم؟ در فضا اجرامی به نام سیاهچاله ها وجود دارند که نیروی جاذبه آن ها چنان عظیم است که حتی نور هم توانایی گریز از جاذبه آن ها را ندارد و ترکیب فضا و زمان در مقابل قدرت کشش فوق العاده آن ها انحنا پیدا می کند و گذرگاه هایی تونلی شکل به نام حفره های کرمی شکل را به وجود می آورند که دهگر فضا و زمان ها متصل اند. اگر وجود این حفره های کرمی شکل اثبات شود، در آن صورت، اندازه آن ها باید کوچک تر از اتم باشد.بعضی از دانشمندان برای باورند که امکان بزرگ تر کردن این حفره ها با استفاده از میدان الکتریکی نیرومندی که آن ها را تا مدتی باز نگاه دارد و تونلی به نام تونل فضا و زمان پدید آید، وجود دارد و سپس از این طریق،امکان سفر کردن در زمان سفر به وجود خواهد آمد.
رنگ های مختلفی را که ما می بینیم،به دلیل وجود طول موج های متفاوت در پرتو نور است. نور خورشید بیرنگ به نظر می رسد و اصطلاحأ نور سفید نیز نامیده می شود.اما نور سفید مخلوطی از انواع رنگ هاست. وقتی نور خورشید با قطره های باران معلق در هوا برخورد می کند، شکست پیدا می کند و در نتیجه ما می توانیم رنگ های مختلف تشکیل دهنده نور سفید را که به صورت رنگین کمان در آسمان نمایان می شود،مشاهده می کنیم. از آن جایی که قطره های باران هر کدام از طول موج های تشکیل دهنده نور را به طور متفاوت می شکنند،در نتیجه، رنگ های مختلف موجود در نور سفید تجزیه می شوند. این رنگ ها به ترتیب از قرمز(بلند ترین طول موج) در یک سر طیف نور شروع می شود و به رنگ بنفش(کوتاه ترین موج) در انتهای دیگر آن منتهی می شود.رنگ های تشکیل دهنده نور سفید، اصلاحأ طیف نور نامیده می شود و هر کدام از رنگ ها بر اثر شکست نور و تجزیه آن پدید می آیند.همه رنگ های موجود در رنگین کمان را می توان از طریق ترکیب سه رنگ اصلی ، قرمز،آبی و زرد به دست آورد.
خط بریل بر اساس یک سیستم کد بندی شده که از شش نقطه برجسته تشکیل شده است،برای اولین بار توسط لویی بریل فرانسوی در سال 1829 میلادی طراحی و اختراع شد.لویی بریل در سن سه سالگی طی حادثه ای بینایی خود را از دست داد و وقتی به سن ده سالگی رسید ، با استفاده از ایجاد نقاط برجسته روی کاغد موفق به کشف نوعی خط شده که به نام الفبای بریل معروف شد تا سربازان به وسیله این خط در تاریکی شب هم بتوانند تخوانند. بریل خط اختراعی اش را ساده تر کرد و امروزه در سرتا سر جهان مورد استفاده افراد نابینا قرار می گیرد و آن ها با لمس کردن این نقاط برجسته به وسیله نوک انگشتان ، می توانند مطالب مورد نیاز را بخوانند. خط بریل از شش نقطه برجسته که ترتیب قرار گرفتن آن ها متفاوت است تشکیل شده است و هر کدام از این طرح های مختلف نشانگر یکی از حروف الفبا و بعضی از کلمات بسیار کوتاه است.
در دهه 1970 میلادی،دو دانشمند و مهندس کامپیوتر به نام های وینتون سرف و رابرت کاهن اولین شبکه جهانی اینترنت را ایجاد کردند.آن ها با استفاده از خطوط تلفن توانستند شبکه کامپیوتر های محلی را به شبکه ای از کامپیوتر های اصلی به نام "گیت وی" متصل کنند.توصیف وینتون و رابرت از اینترنت نرم افزاری بود که وظیفه کنترل اینترنت را بر عهده داشت.بعد ها در سال 1989 میلادی، تیم برنرز، متخصص کامپیوتر با اجاد یک وب سایت جهانی موفق شد کلیه اطلاعات موجود را روی شبکه اینترنتی وارد کند و در اختیار عموم قرار دهد. در آغاز قرن بیست و یکم، بیش از 250 میلیون کامپیوتر به شبکه جهانی اینترنت متصل شدند و این رقم همچنان رو به افزایش است.امروزه با تولید تلفن های اینترنتی، کاربران می توانند در هر زمان و مکانی به اینترنت دسترسی داشته باشند.
اولین بازی های کامپیوتری به نام پونگ (نوعی تنیس رومیزی) برای نخستین بار در سال 1972 میلادی توسط یک برنامه نویس کامپیوتر آمریکایی به نام نولان بوشنل اختراع شد. این بازی به وسیله حافظه ضبط شده روی یک تراشه سیلیکونی در مدار کامپیوتر، کنترل می شد. اساس کار بسیاری از کامپیوتر ها را واحد های پردازش مرکزی cpus تشکیل می دهند.بازی های کامپیوتری،به وسیله کاربر و توسط صفحه کلید، کنترل می شوند و در تمامی این دستگاه های کامپیوتری از یک سیستم ارتباط دهنده به تلویزیون استفاده می شود.